Μπατόν, παπούτσια ορειβατικά, ρούχα ισοθερμικά, νερό,
“σωματική άσκηση” στο 13033.
-“Νιώθω κομμάτια σήμερα.. Πάμε για ένα χαλαρό?”
20 χλμ μετά, στη μέση του πουθενά, πάνω σ’ένα βουνό:
-“Πάμε Νίσυρο? Το καλοκαίρι θα χαλαρώσουν τα μέτρα για τον κορωνοιο.
Θα γίνουν σεμινάρια μουσικής εκεί.”
-“Βέβαια, είναι πολύ μακριά από δω..”
-“Καμιά άλλη λύση?”
-“Αμέ! Να πάμε Κρήτη ή Κέρκυρα, Κύπρο, Ικαρία ή στου Πηλίου το μουσικό χωριό..”
-“Δεν έχει κάτι πιο κοντινό?”
-“Χμμμ…για να σκεφτώ…”
…και πέφτει παύση στο βουνό…
…………..
-“Και δε μου λες? Γιατί δε φτιάχνουμε κάτι αντίστοιχο εδώ?”
……………
Καμιά δεν είπε “όχι”… Κοιτάχτηκαν μονάχα σιωπηλά και πήρε σύντομα φωτιά της κάθε μίας το μυαλό.
Ιδέες πέφταν σωρηδόν, βροχή οι σημειώσεις..το εγχείρημα φάνταζε ανέφικτο, μα δεν αμφέβαλλαν λεπτό.
Και κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα του VOLAX.. Πάνω σ’ένα περπάτημα.. στης καραντίνας τον καιρό..
-K.
